تو

دستم را که بی هوا میگیری
دلم را هوایی میکنی …

با تو پرواز ، پر نمیخواهد !!

ترسم که تو هم یار وفادار نباشی

عاشق کش و معشوق نگه دار نباشی

من از غم تو هر روز دوصد بار بمیرم

تو از دل من هیچ خبردار نباشی

تو برایم نفسی، جان و تنی، دنیایی

دلخوشم سختی اگر هست، تو هم اینجایی

خسته از مشغله‌ هایم تو مرا مهمان کن

به نگاهی، شعری، حبه‌ ی قندی، چایی

بهــــار آمده اما هــوا هــوای تو نیست

مرا ببخش اگر این غزل برای تو نیست

بـــه شوق شــال و کلاه تـــو برف می آمد…

و سال هاست از این کوچه رد پای تو نیست

نسیم با هوس رخت های روی طناب

به رقص آمده و دامن رهای تـو نیست

کنــــار این همه مهمــــان چقـــــدر تنهایـــم!؟

میان این همه ناخوانده،کفش های تو نیست

بــــه دل نگیر اگـــر این روزهـــا کمی دو دلــــم

دلی کلافه که جای تو هست و جای تو نیست

به شیشه می خورد انگشت های باران …آه…

شبیه در زدن تــــو…ولـــــی صدای تـــو نیست

تــــو نیستی دل این چتــــر ،  وا نخــــواهد شد

غمی ست باران…وقتی هوا هوای تو نیست…!

بهار

بی تو

نیامده رفت.

مجالِ زنده گی آیا

تا بهارِ دیگر هست؟