جدول

عجب دنیایی شده...!!

کوچه ها را بلد شدم ...مغازه ها را...

و رنگ چراغ قرمز ها...حتی جدول ضرب را...

و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم...

اما گاهی میان آدم ها گم میشوم...

آدم ها را بلد نیستم هنوز...!!

دلتنگ که میشوی

گوش ها منتظر شنیدن صدا هستند

و چشم ها بی قرار دیدن لبخند

و تو مشوش در پی یافتن خلوتگاهی

حتی شده بر روی جدول های کنار خیابان

و حالا خروش سوال های بی مصرف و

خفقان تو

انگار با خود زمزمه می کنی

چرا دلتنگی دست از سرم بر نمی دارد