حافظ

خداحافظ گل لادن .تموم عاشقا باختن

ببین هم گریه هام از عشق ، چه زندونی برام ساختن

خداحافظ گل پونه ، گل تنهای بی خونه

لالایی ها دیگه خوابی، به چشمونم نمی شونه

یکی با چشمای نازش دل کوچیکمو لرزوند 

یکی با دستای پاکش گلای باغچمو سوزوند

تو این شب های تو در تو ، خداحافظ گل شب بو

هنوز آوار تنهایی داره می باره از هر سو

از صداى سخن عشق، ندیدم خوشتر

یادگارى که در این گنبد دوار بماند

ای که از کوچه ی معشوقه ی ما می گذری

برحذر باش که سر می شکند دیوارش.

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سرآید

گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

می مخور با همه کس، تا نخورم خون جگر

زلف بر باد مده، تا ندهی بر بادم